Putdempers hebben vanochtend een put van een boer in Klazienaveen gedempt. De specialisten moesten in actie komen nadat een kalf abusievelijk in de put was gestort. Deze was al verdronken toen de hulpverleners bij de put aankwamen. Een reconstructie.
“Iets voor achten kwam de melding binnen over een put die dringend gedempt moest worden”, vertelt Jeroen van Overschie, teamleider van de unit ‘Putdempingen’ binnen de Drentse waterschappen. Hij stuurt acht medewerkers aan, allen onmisbare schakels in de keten van putdemping.
Gemiddeld worden zij zo’n twaalf keer per week opgeroepen om een put te dempen, al staat het record op zeven putten in één dag (13 september 2006).
Meestal dempt het team na aankomst de put binnen een kwartier, maar dat is afhankelijk van de kenmerken van de put in kwestie, legt van Overschie uit. “Doordat de put in Klazienaveen tamelijk diep was, duurde de operatie ruim twintig minuten. Maar aangezien het kalf toch al was verdronken maakte dat eigenlijk weinig meer uit, sorry als dat cru klinkt.”
“Bij het dempen van een put komt meer kijken dan je op het eerste gezicht denkt”, vervolgt van Overschie, vader van drie kinderen. “Het is een strijd met de elementen. Het water in de put, het zand waarmee je dempt. Geen put is hetzelfde. Belangrijk is dat je een team hebt dat je kan vertrouwen. Ons motto is ‘wij vertrekken niet voordat de put gedempt is’. Maar zo’n motto moet niet alleen leuk in Arial lettergrootte 72 op je busje staan; het draagt ook de belofte van een concreet resultaat met zich mee. Als je die verantwoordelijkheid niet aankan, zit je wat mij betreft in de verkeerde business. Als je niet goed bent in het dempen van putten overigens ook.”
Het komt geregeld voor dat een put gedempt moet worden pas nádat er een kalf in is gevallen. Vaak verdrinkt het dan ook nog eens. Van Overschie denkt dat dit in de meeste gevallen onnodig is: “Veel mensen zien eigenlijk dan pas de noodzaak om de put te dempen. Als er nog niks in is gevallen, denken ze ‘die put dempen we later wel’. Maar daarvoor ontbreekt dan de kennis. Als er een kalf in ligt, staan ze voor een voldongen feit. Het gevaar van verdrinking ligt dan op de loer. Voor onze werkgelegenheid is het natuurlijk goed, putten dempen, maar we zouden het natuurlijk liever anders zien.”
Maar waarom is eigenlijk altijd een kalf slachtoffer van een put? Van Overschie haalt zijn schouders op. “Ik ben al lang geleden gestopt me dat af te vragen. Boeren hebben natuurlijk vaak zowel een put als een kalf op hun weiland, dus misschien ligt daarin wel het antwoord. Maar er kan natuurlijk van alles in zo’n put vallen, hele grote dingen uitgezonderd. Een vriend van me in Assen houdt alpaca’s voor de wol, maar we hebben nog nooit een put hoeven dempen nadat een alpaca erin verdronk. Voor grote loopvogels geldt eigenlijk hetzelfde.”
Omwonenden zijn blij dat de put is gedempt, maar plaatsen een kritische kanttekening: “Dit leek ons al een poosje een gevaarlijke put. Jammer dat er eerst een kalf in heeft moeten verdrinken.”